Szczepienie drzew owocowych - jak i kiedy?

Szczepienie drzew owocowychSzczepienie drzewek owocowych - jak i kiedy? Wszystkie gatunki i odmiany drzew owocowych, z wyjątkiem orzecha włoskiego, można z łatwością uszlachetniać przez szczepienie. Dzięki temu w sytuacji kiedy w małym ogrodzie przydomowym brak miejsca na kolejne drzewa owocowe, można zapewnić sobie rozmaitość owoców, szczepiąc drugą, a nawet trzecią odmianę na jedynym drzewie.

Należy wiedzieć, że szczepienie może być także przeprowadzane na starszych drzewach rosnących w ogrodzie. Takie formy szczepienia jak okulizacja i szczepienie przez stosowanie są wykonywane głównie w szkółkach ogrodniczych.

Jakie są niezbędne narzędzie potrzebne podczas szczepienia drzew owocowych?

Do wykonana cięcia potrzebny jest sekator, a do odcinania większych konarów niezbędna jest piła, najlepiej kabłąkowa z ustawianym napięciem brzeszczotu. Noże wykorzystywane w trakcie szczepienia mają różne formy. Nóż zwany szczepakiem znajduje zastosowanie w szczepieniu przez stosowanie oraz w kożuchówce. Ponieważ konieczne jest wykonanie gładkiego cięcia, szczególne znaczenie ma dobrze wyprofilowany uchwyt i z tego też względu nóż ma proste ostrze. Jeszcze mocniejszy jest nóż sierpak z szerszym ostrzem. Umożliwia on gładkie cięcie i nienaganne wyrównywanie nawet grubszych gałęzi, ułatwia szczepienie w klin i jest niezbędny do wygładzania miejsc cięcia podkładki (czopów), nierówności kory itp. Warto wiedzieć, że w sklepach specjalistycznych można kupić noże dla osób leworęcznych.

Jak szczepić drzewka?

Jak powinno wyglądać przygotowanie do szczepienia?

Najpierw należy wybrać pędy, które po szczepieniu staną się głównymi pędami nowej korony. Zasadniczo korona powinna się składać ze środkowego pędu głównego (przewodnika) i trzech lub czterech równorzędnych konarów, rozmieszczonych regularnie wokół niego. Wszystkie zbędne pędy zostają usunięte. Następnie określona zostaje długość pozostawionych konarów, które będą poddane zabiegowi szczepienia. Przewodnik musi zawsze być dłuższy od konarów. W wątpliwych przypadkach lepiej pozostawić konary trochę dłuższe. Należy pamiętać o tym, że im dłuższe są konary, tym więcej czopów trzeba przygotować. Jeżeli drzewo jest przygotowane już zimą, to wtedy należy wykonać cięcie mniej więcej 20-30 cm nad wybranym miejscem szczepienia i dopiero później je ścinać, dzięki czemu zapobiegnie się wyschnięciu drzewa. Gałęzie starej odmiany usuwa się w odległości przynajmniej 50 cm od miejsca szczepienia, a w czasie kolejnych dwóch, trzech lat dalej stopniowo wycina. Jeżeli szczepienie w którymś miejscu się nie przyjmie, to w następnym roku można ewentualnie spróbować wykonać ponowne szczepienie na starej gałęzi.

Jak powinno się przechowywać zrazy?

Należy wiedzieć, że zrazy do szczepienia ścina się w okresie zimowego spoczynku, najlepiej pod koniec grudnia lub w styczniu, jednak nie w czasie silnych mrozów. Szczególnie zrazy drzew pestkowych nie powinny być zbyt późno cięte. Jednoroczne pędy muszą być silne i mieć przynajmniej grubość ołówka. Im większa grubość, tym trudniejsze szczepienie. Po cięciu zrazy oznacza się etykietami, wiąże w pęczki i przechowuje w wilgotnej piwnicy w temperaturze około 5 st. Celsjusza, zagłębione w lekko wilgotnym piasku na głębokości mniej więcej 10 cm. U szczególnie wrażliwych zrazów pobranych z wiśni należy posmarować miejsce cięcia maścią sadowniczą. W żadnym razie zrazy nie mogą być przechowywane w pobliżu jabłek. Wydzielany przez owoce etylen może spowodować przedwczesny rozwój pąków.

Na czym polega szczepienie za korę (kożuchówka)?

Kiedy pod koniec kwietnia, na początku maja w drzewach zaczynają intensywnie krążyć soki, można zacząć szczepienie wszystkich drzew owocowych. Zrazy powinny mieć podobny wygląd jak na początku przechowywania (gładka, napięta kora i nieskazitelna, zielona tkanka). Pąki powinny być lekko nabrzmiałe. Przed szczepieniem warto złożyć zrazy na kilka godzin do zimnej wody lub owinąć je wilgotną ściereczką. Czop należy naciąć z boku i z jednej strony nacięcia odchylić korę, oddzielając ją od drewna. Na zrazie wykonuje się długie, ukośne cięcie (owalna powierzchnia cięcia) i wsuwa zraz w rozcięcie kory, a następnie mocno obwiązuje rafią miejsce połączenia zraza i podkładki. Szczepienie powiedzie się, jeżeli zraz i podkładka zrosną się ze sobą. Dlatego podczas obwiązywania miejsca szczepienia należy uważać, aby nic nie mogło się już przesunąć. Najlepszym materiałem jest rafia. Po obwiązaniu wszystkie miejsca cięcia, zarówno podkładki, jak i zraza, smaruje się maścią sadowniczą, w ten sposób również zabezpiecza się koniec zawiązanej rafii.

Na czym polega szczepienie przez stosowanie?

Jeżeli podkładka i zraz mają mniej więcej podobną grubość, to zalecane jest szczepienie przez stosowanie. Wykonuje się wtedy ukośne cięcie, tym razem zarówno zraza, jak i podkładki. Powierzchnie cięcia muszą być podobne. Po przyłożeniu zraza do podkładki obowiązuje się miejsce szczepienia rafią. Przyjęcie się szczepienia można poznać po tym, że rafia zaczyna wrastać w korę. Wtedy trzeba ją ostrożnie rozciąć ostrym nożem.

I na czym polega szczepienie w klin?

W sytuacji kiedy podkładka jest znacznie większa od zraza, zalecane jest szczepienie w klin (tak zwana sarnia nóżka). Metodę tę można stosować już od końca lutego, co sprzyja rozwojowi pędów, szczególnie u drzew pestkowych. Wiśnie można tak szczepić w sierpniu i we wrześniu. Na czopie podkładki wykonuje się klinowate nacięcie pod kątem od 45 do 80 stopni. Następnie na zrazie wycina się podobny klin. Podczas wsuwania zraza należy uważać, aby kambium zraza przylegało na całej długości do kambium podkładki. Początek miejsca cięcia zraza powinien być widoczny nad powierzchnią cięcia podkładki. Miejsce połączenia obwiązuje się rafią od góry do dołu. Na zrazie umiejscowionym blisko ziemi pozostawia się trzy pąki, natomiast na tych położonych wyżej, w koronie, zostaje 4-6 pąków. Miejsce szczepienia smaruje się maścią sadowniczą.

Komentarze