Marzysz o pięknym zielonym żywopłocie przez cały rok? Posadź zimozielone krzewy iglaste, które w przeciwieństwie do gatunków zrzucających liście na zimę, będą pięknie się prezentować również w czasie jesiennej słoty oraz zimowych mrozów. Wybór iglaków na żywopłoty jest ogromny. Znajdziemy wśród nich zarówno gatunki na żywopłoty nieformowane, jak i takie, które bardzo dobrze znoszą cięcie i doskonale nadają się na żywopłoty formowane.
Zdecydowana większość krzewów iglastych ma niewielkie wymagania i jest łatwa w uprawie. Są one także całkowicie mrozoodporne, a także dobrze znoszą zanieczyszczenie środowiska. Z zimozielonych roślin iglastych możemy stworzyć zarówno bardzo gęsty i zwarty żywopłot, jak i taki o nieco luźniejszej strukturze. Żywopłot iglasty sprawdzi się w ogrodzie miejskim i wiejskim. Formowany będzie idealnie pasować do eleganckiego ogrodu urządzonego w pałacowym stylu francuskim, klasycznym stylu włoskim czy do nowoczesnej aranżacji ogrodowej. Z kolei nieformowany żywopłot iglasty będzie pięknym dopełnieniem ogrodu w stylu toskańskim, rustykalnym, wiejskim, naturalistycznym lub leśnym. Przyjrzyjmy się bliżej najpopularniejszym zimozielonym krzewom liściastym na żywopłoty.
Najlepsze gatunki krzewów na zimozielony żywopłot iglasty
Żywopłoty iglaste od lat cieszą się ogromną popularnością. Są one piękne, odporne i łatwe w pielęgnacji.
Do najczęściej wybieranych gatunków na żywopłot iglasty należą:
1. Żywotniki (Thuja)
Tuje to jedne z najpopularniejszych wśród Polaków zimozielonych roślin ogrodowych. Są one bardzo dekoracyjne, odporne, łatwe w uprawie i szybko rosną. Ponadto do wyboru mamy sporo ciekawych gatunków i odmian. Warto posadzić żywotniki, jeśli marzymy o wysokim dekoracyjnym przez cały rok żywopłocie, który nie będzie wymagał przycinania wielu zabiegów pielęgnacyjnych.
Najczęściej wybieranym na żywopłoty zimozielone gatunkiem żywotnika jest żywotnik zachodni (Thuja occidentalis). To drzewo z rodziny cyprysowatych (Cupressaceae) pochodzi z terenów południowej Kanady oraz północnych Stanów Zjednoczonych.
Rośliny mają piękny wąskostożkowaty, kolumnowy lub cylindryczny pokrój i osiągają do 15 metrów wysokości. Ostatnio pojawiły się też bardzo ciekawe odmiany o pokroju kulistym. Ich ogromną zaletą jest szybki wzrost w pierwszych latach po posadzeniu, dzięki czemu nie trzeba długo czekać na skutecznie osłaniający ogród żywopłot.
Igły żywotnika zachodniego są łuskowate i zimozielone, a szyszki małe (8-12 mm) początkowo żółto-zielone, a następnie jasnobrązowe.
Odmiany żywotnika zachodniego na żywopłoty
- Barbant - szybko rosnąca odmiana osiągająca do 8 metrów wysokości;
- Brobeck’s Tower o kolumnowym pokroju i nieco wolniejszym wzroście;
- Holmstrup - odmiana o stożkowatym pokroju i średnim wzroście;
- Szamaragd - jedna z najbardziej znanych odmian żywotnika o pięknym stożkowym pokroju i intensywnej ciemnozielonej barwie;
- Yellow Ribbon o pięknym zwartymi regularnie stożkowym pokroju i bardzo atrakcyjnym limonkowo-złocistym ubarwieniu, które utrzymuje się przez cały rok.
2. Jałowce (Juniperus)
Jałowce to łatwe w uprawie rośliny, które idealnie nadają się na całoroczne żywopłoty. Jałowce to zawsze zielone wysokie krzewy o pokroju kolumnowym lub wrzecionowatym. Ich liście są szpilkowate, mają kolor szarozielony i wyrastają po trzy w okółku.
Owocem jałowca jest dekoracyjna niewielka czarna szyszkojagoda z niebieskawym nalotem.
Rośliny te mają niewielkie wymagania - najlepiej rosną w lekkich przepuszczalnych lekko kwaśnych glebach na słonecznych stanowiskach. Nie lubią z kolei ziem podmokłych. Dobrze znoszą warunki miejskie i są w pełni odporne na działanie niskich temperatur w zimie.
Wszystkie gatunki jałowców nadają się do cięcia. Możemy z nich więc tworzyć piękne zwarte formowane żywopłoty w formie szpalerów o dowolnej wysokości.
Gatunki jałowców na żywopłoty
- Jałowiec pospolity (Juniperus communis) - takich odmian jak Arnold, Aurea, Gold Cone, Hibernica, Meyer, Suecica, Suecica Nana;
- Jałowiec chiński (Juniperus chinensis) w szybko rosnącej odmianie Spartan;
- Jałowiec skalny (Juniperus scopulorum) - kolumnowa odmiana Blue Arrow lub wrzecionowate Moonglov oraz Skyrocket.
3. Cis pospolity (Taxus baccata)
Cisy to wolno rosnące długowieczne drzewa lub krzewy, które można wykorzystać zarówno na żywopłot formowany, jak i na bardziej naturalny nieformowany. Cisy mają ciemnozieloną nieregularnie stożkowatą koronę. Możemy je prowadzić w formie drzewiastej - wtedy dorastają nawet do 15 metrów wysokości lub w formie krzewiastej - w tym przypadku dorosną maksymalnie do 3-4 metrów.
Cis to doskonały wybór, jeśli marzymy o wysokim, gęstym i pięknie wyglądającym przez cały rok żywopłocie. Igły cisa są ciemnozielone, miękkie i mają długość 2-3 cm.
Bardzo charakterystyczne są ozdobne nasiona cisa. Brązowe, twarde, jajowate nasiona okryte są intensywnie czerwoną kubkowatą osnówką. Cisy są rozdzielnopłciowe i w ogromnej większości dwupienne, co oznacza, że mamy do czynienia z osobnymi drzewami męskimi oraz żeńskimi. To właśnie na tych żeńskich powstają charakterystyczne nasiona w czerwonych osnówkach.
Pamiętajmy, że cis jest rośliną silnie trującą, więc lepiej zrezygnować z tego gatunku, jeśli w domu są małe dzieci. Jedyną nietrującą częścią krzewu są czerwone osnówki okalające nasiono.
Cis jest gatunkiem łatwym w uprawie i bardzo odporny. Nie zaszkodzą mu mrozy ani zanieczyszczenie środowiska. Niezwykle rzadko pada też ofiarą szkodników i chorób. Najładniej rosną na stanowiskach półcienistych w żywnych, próchnicznych, wapiennych glebach o umiarkowanej wilgotności.
Odmiany cisa polecane do uprawy ogrodowej w formie żywopłotów
- Dovastoniana - niska i wolno rosnąca odmiana osiągająca maksymalnie 5 metrów;
- Fastigiata Robusta - odmiana niska dorastająca jedynie do 2 metrów o ciekawym wybarwieniu igieł;
- Hilli - odmiana męska o intensywnym wzroście;
- Hicksii - silnie rosnąca odmiana żeńska;
- Rependens - karłowa odmiana o wysokości do 1,5 metra o eleganckim szerokim pokroju i tendencji do płożenia się.
4. Sosna górska, kosodrzewina (Pinus mugo)
W przypadku tego gatunku bardzo dużą popularnością wśród posiadaczy ogrodów cieszy się karłowa odmiana sosny górskiej Mops, która idealnie nadaje się zarówno do uprawy w gruncie jako soliter, jak i do uprawy w dużych donicach, a także na niskie ozdobne żywopłoty.
Mops to odmiana, która po około 10 latach uprawy osiąga wysokość maksymalnie 1 metra. Nie będzie to więc dobry wybór dla osób, które chcą osłonić swoją posesję wysokim i gęstym żywopłotem. Sprawdzi się za to idealnie, jeśli chcemy założyć niewielki dekoracyjny żywopłot na przykład oddzielający warzywnik od części ozdobnej lub rekreacyjnej ogrodu.
Sosna górska odmiany Mops ma uroczy kulisty pokrój i piękne intensywnie zielone kłujące igły osiągające do 3 cm długości.
Kosodrzewina jest rośliną światłożądną, co oznacza, że najlepiej rośnie w pełnym nasłonecznieniu. Na stanowisku ocienionym będzie przyrastać bardzo wolno, mogą też żółknąć i opadać igły. Sosna ta jest bardzo odporna. Dobrze znosi zanieczyszczenie powietrza, czasowy niedobór wody i jest w pełni mrozoodporna na terenie całego kraju.
Sosny preferują przepuszczalne lekkie podłoże najlepiej piaszczyste lub piaszczysto gliniaste. Z kolei bardzo słabo rosną na ciężkich podmokłych terenach. Gatunek ten wykazuje dużą tolerancję co do odczynu podłoża.
Sosny górskie są szczególnie wrażliwe na mocz psa i - niestety - pod jego wpływem następuje masowe opadanie igieł, co zaburza ozdobny pokrój roślin. Nie decydujmy się więc na żywopłot sosnowy, jeśli w domu jest pies, bo z pewnością nie będziemy w stanie w pełni go uchronić przed naszym pupilem.
Rośliny iglaste są długowieczne. Odpowiednio pielęgnowany żywopłot iglasty z pewnością zachowa swoje piękno przez długie lata. Z biegiem lat lub pod wpływem różnych zdarzeń losowych (na przykład wichury) może zdarzyć się wypadnięcie jednej lub kilku roślin z żywopłotu. Sytuacja taka najczęściej zdarza się w przypadku wysokich gatunków o strzelistym pokroju jak żywotniki i jałowce. W takim przypadku najlepiej udać się do dobrej szkółki roślin i kupić kilkuletnie drzewko lub krzew, który nie będzie znacząco różnił się wysokością od roślin w naszym żywopłocie.
Komentarze